Etykietowanie mięsa wieprzowego
Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej zwrócił się z prośbą do resortu rolnictwa o przygotowanie metodyki i wdrożenie do praktyki etykietowania mięsa wieprzowego. Działanie to ma na celu nadanie tożsamości produkowanemu mięsu oraz zwiększenie jego atrakcyjności, a także promocję i ochronę rynku.
– "POLSUS" proponuje, aby wzorem innych państw, przygotować procedury a potem uruchomienie systemu etykietowania mięsa. W ogólnych założeniach szczególnie ważne są dwa elementy: wiarygodność oraz niskie koszty prowadzenia monitoringu. Pierwszym etapem etykietowania jest utworzenie jego metodyki obejmującej szkolenia producentów trzody chlewnej i uzyskanie potwierdzenia wysokiego poziomu ich produkcji. Informacje powinny zawierać potwierdzenia stosowania dobrej praktyki rolniczej, stosowania żywienia i utrzymania zwierząt zgodnie z obowiązującymi przepisami z zachowaniem dobrostanu zwierząt, ochrony środowiska i zwierząt. Badanie tuczników na linii ubojowej przez lekarza weterynarii należy uznać jako element ochrony zdrowia konsumentów. Pasze zakupu bądź sporządzone w gospodarstwie odpowiadają zapotrzebowaniu zwierząt oraz zapewniają im dobry status zdrowotny. Jest to element, którego potwierdzenie nie jest trudne ani kosztowne. Jeśli zakład Mięsny kupuje tuczniki z gospodarstwa, gdzie stosuje się Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej, przestrzegane są przepisy dotyczące ochrony zwierząt i dobrostanu, ustawy o nawożeniu, paszach, to tuczniki z takich gospodarstw są wysokiej jakości. Zakłady mięsne swoim dalszym postępowaniem (poprzez etykietowanie) powinny zapewnić konsumentów, ze mięso czy wyroby pochodzą z kontrolowanego procesu produkcyjnego i maja gwarantowana jakość w zakresie bezpieczeństwa żywności – mówi Tadeusz Blicharski, dyrektor Biura "POLSUS".
– "POLSUS" proponuje, aby wzorem innych państw, przygotować procedury a potem uruchomienie systemu etykietowania mięsa. W ogólnych założeniach szczególnie ważne są dwa elementy: wiarygodność oraz niskie koszty prowadzenia monitoringu. Pierwszym etapem etykietowania jest utworzenie jego metodyki obejmującej szkolenia producentów trzody chlewnej i uzyskanie potwierdzenia wysokiego poziomu ich produkcji. Informacje powinny zawierać potwierdzenia stosowania dobrej praktyki rolniczej, stosowania żywienia i utrzymania zwierząt zgodnie z obowiązującymi przepisami z zachowaniem dobrostanu zwierząt, ochrony środowiska i zwierząt. Badanie tuczników na linii ubojowej przez lekarza weterynarii należy uznać jako element ochrony zdrowia konsumentów. Pasze zakupu bądź sporządzone w gospodarstwie odpowiadają zapotrzebowaniu zwierząt oraz zapewniają im dobry status zdrowotny. Jest to element, którego potwierdzenie nie jest trudne ani kosztowne. Jeśli zakład Mięsny kupuje tuczniki z gospodarstwa, gdzie stosuje się Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej, przestrzegane są przepisy dotyczące ochrony zwierząt i dobrostanu, ustawy o nawożeniu, paszach, to tuczniki z takich gospodarstw są wysokiej jakości. Zakłady mięsne swoim dalszym postępowaniem (poprzez etykietowanie) powinny zapewnić konsumentów, ze mięso czy wyroby pochodzą z kontrolowanego procesu produkcyjnego i maja gwarantowana jakość w zakresie bezpieczeństwa żywności – mówi Tadeusz Blicharski, dyrektor Biura "POLSUS".
Źródło: Pierwszy Portal Rolny